عمّار یاسر یا عمّار پسر یاسر (نام کامل: عمار بن یاسر بن عامر بن مالک بن کنانة بن قیس العبسی) از اصحاب محمد و از جمله مهاجرین بود. وی در عام الفیل (۵۷۰ میلادی) به دنیا آمد. پدرش یاسر پسر عامر و مادرش سمیّه دختر الخطاب بود. یاسر و سمیه به دلیل پذیرفتن دین اسلام، توسط عمرو بن هشام به شدت شکنجه شده و به شهادت رسیدند. عمّار از مهاجرین به حبشه بود که پس از مدّتی از آنجا به مدینه هجرت کرد. او در جنگ بدر، احد، خندق، و تبوک در سپاه اسلام جنگید.
اساس روایات شیعه، عمّار پس از وفات محمد، از ارادتمندان و یاران علی شد؛ چنانکه تا پیش از بیعت علی با ابوبکر، خلافت خلیفه اوّل را نمی پذیرفت.
وی در زمان خلافت عمر بن خطاب والی کوفه شد و تحرکات سپاه ایران را به خلیفه دوم گزارش می داد. پس از رویکارآمدن عثمان بن عفان میان عمار و خلیفه اختلافی پیش آمد که به تیرگی روابطشان انجامید. عمار آرزو میکرد تا عثمان از خلافت استعفا کند. از سعید بن مسیب نقل شده که اکثر صحابی به دلایل گوناگون از اقدامات عثمان و اطرافیانش خشمگین و ناراحت بودند که عبدالله پسر مسعود، ابوذر و عمار یاسر در صدر منتقدین قرار داشتند.
پس از قتل عثمان و به خلافترسیدن علی بن ابی طالب، عمار همراه همیشگی وی شد؛ چنانکه علی را در جنگهای جمل و صفین یاری کرد.او به ایمان، دانش، شجاعت و عدالت علی اعتقاد داشت.
او از معدود کساني است که پس از پيامبر خدا، «حقّ خلافت» و «خلافت حق» را پاس داشت و هرگز از صراط مستقيم، کناره نگرفت .با علي عليه السلام بر پيکر پاک فاطمهعليها السلام نماز خواندو همچنان همگام علي عليه السلام باقي ماند.
«عمّار» بي شك بزرگمرد تقوا و كمالات است زيرا پيامبر اكرم (ص) فرمودند: «إشْتاقَت الجنّةُ إلي أربعةٍ؛ عَلّيٍ و عَمّارٍ وسَلمانٍ وبِلالٍ»بهشت مشتاق ديدار چهار نفري است و آنها؛ علي (ع) و عمار و سلمان و بلال است.
او را به خاطر صراحتش در گفتارها، به دستور عثمان، کتک زدند. عثمان، خود نيز او را مضروب ساخت و آن بزرگوار تا آخر عمر از آثار آن ضربهها رنج ميبرد.
پیغمبر اسلام (ص) فرموده بودند که:
«تو را گروه متجاوز ميکشند»، «عمّار را گروه متجاوز ميکشند» و «او را گروه متجاوز ميکشند».
بيست و هفت نفر از اطرافیان پيامبر صلي الله عليه وآله اين حديث را گزارش کردهاند.
اين حديث، در پي شهادت عمّار، مشکلاتي را براي معاويه پديد آورد و او ناچار شد چنين توجيه کند که:
ما او را نکشتيم. وي را کسي کشته که او را به جنگ آورده است! و امام علي عليه السلام هم در پاسخ به او فرمود:
«پس پيامبر خدا را بايد قاتل حمزه بدانيم!».
عمّار، در هنگام شهادت، 93 سال داشت