ای نـام تــو بــهـتــریـن ســرآغـاز

ای نـام تــو بــهـتــریـن ســرآغـاز

بــی نـام تـو نـامـه کـی کـنـم بــاز

ای یـــاد تــــو مــــونـــس روانـــم

ای کار گشـای هر چـه هسـتـند

ای هـیچ خـطـی نـگـشـتـه ز اول

ای هسـت کن اسـاس هستـی

ای خــطــبــه تــو تــبــارک الــلـه

ای هـفــت عــروس نـه عــمـاری

ای هسـت نـه بـر طـریق چـونـی

ای هــرچـــه رمـــیــده وارمــیــده

ای واهـب عـقـل و بــاعـث جــان

ای مـــحـــرم عـــالـــم تـــحـــیــر

ای تـو بـه صفات خـویش موصوف

ای امــر تـــو را نــفــاذ مــطــلــق

ای مــقــصــد هـمــت بــلــنــدان

ای سـرمـه کـش بــلـنـد بــیـنـان

ای بـــــر ورق تـــــو درس ایـــــام

صـاحـب تـوئی آن دگـر غـلـامـنـد

راه تــــو بــــه نـــور لـــایـــزالـــی

در صـنـع تـو کـامـد از عـدد بـیش

تـرتـیب جـهان چـنـانکـه بـایسـت

بــر ابــلـق صـبــح و ادهـم شــام

گــر هـفــت گـره بــه چــرخ دادی

خــاکـسـتــری ار ز خـاک سـودی

بــر هـر ورقـی کـه حــرف رانـدی

بــی کـوه کـنـی ز کـاف و نـونـی

هر جـا کـه خـزینـه شـگـرفـسـت

حــرفـی بــه غــلـط رهـا نـکـردی

در عــــالـــم عـــالـــم آفـــریـــدن

هر دم نـه بـه حـق دسـتـرنـجـی

گــنــج تــو بــه بــذل کــم نـیـایـد

از قـسـمـت بـنـدگـی و شـاهـی

از آتــش ظــلــم و دود مـظــلــوم

هــم قـــصـــه نــانــمــوده دانــی

عـقـل آبــلـه پـای و کـوی تـاریـک

تــوفــیـق تــو گــر نـه ره نــمــایـد

عــقــل از در تـــو بـــصـــر فــروزد

ای عــقــل مــرا کــفــایــت از تــو

مـن بــددل و راه بــیـمـنـاکـسـت

عــاجـــز شــدم از گــرانــی بـــار

می کوشم و در تـنم توان نیست

گـر لـطـف کـنـی و گـر کـنی قـهر

شک نیسـت در اینکه من اسیرم

یـا شــربــت لـطـف دار پــیـشــم

گـر قــهـر ســزای مـاســت آخــر

تـا در نـقـسـم عـنـایتـی هـسـت

وآن دم کـه نـفــس بــه آخــر آیـد

وآن لحـظـه که مرگ را بـسـیجـم

چـون گـرد شـود وجـود پــسـتــم

در عـصـمـت ایـنـچـنـین حـصـاری

چــون حــرز تــوام حــمـایـل آمـود

احــرام گــرفــتــه ام بــه کــویــت

احـرام شکن بـسـی اسـت زنهار

مـن بــیـکـس و رخــنـهـا نـهـانـی

چون نیست بـه جز تـو دستـگیرم

یـک ذره ز کــیـمــیــای اخــلــاص

آنـجـا کـه دهی ز لـطـف یک تـاب

مـن گــر گـهـرم و گــر ســفــالـم

از عــطــر تــو لــافــد آســتــیـنـم

پـیش تـو نـه دین نـه طـاعـت آرم

تــا غـرق نـشـد سـفـیـنـه در آب

بـــــردار مــــرا کــــه اوفــــتــــادم

هــم تــو بـــه عــنــایــت الــهــی

از ظــلــمــت خـــود رهــائیــم ده

تــا چــنــد مــرا ز بــیــم و امــیــد

تــا کــی بــه نــیــاز هــر نــوالــم

از خـوان تـو بـا نعـیم تـر چـیسـت

از خــرمــن خــویــش ده زکــاتــم

تــا مــزرعــه چــو مــن خــرابـــی

خـاکـی ده از آسـتــان خـویـشـم

روزی کــه مــرا ز مـن ســتــانـی

وآنـدم کـه مـرا بـه مـن دهی بـاز

آن سـایه نه کـز چـراغ دور اسـت

تــا بــا تــو چــو سـایـه نـور گـردم

بــا هـر کـه نـفـس بــرآرم ایـنـجـا

درهـای همـه ز عـهد خـالـیسـت

هر عهد که هست در حـیاتـست

چـون عـهد تـو هسـت جـاودانـی

چــنــدانــکــه قــرار عــهـد یـابــم

بــی یــاد تــوام نــفــس نــیــایــد

اول کـــه نـــیـــافـــریـــده بــــودم

کــیـمـخــت اگـر از زمـیـم کــردی

بــر صـورت مـن ز روی هـسـتــی

واکـنـون کـه نـشـانـه گـاه جـودم

هرجـا کـه نـشـانـدیم نشـسـتـم

گــردیـده رهـیـت مــن در ایـن راه

گـــر پـــیــر بـــوم و گــر جـــوانــم

از حــال بــه حــال اگــر بـــگــردم

بـــی جـــاحـــتـــم آفــریــدی اول

گــر مــرگ رســد چــرا هـراســم

این مرگ نه، بـاغ و بـوستـانست

تــا چــنــد کــنـم ز مــرگ فــریـاد

گـر بـنگـرم آن چـنان کـه رایسـت

از خـورد گـهـی بـه خـوابــگـاهـی

خوابـی که بـه بـزم تست راهش

چون شوق تو هست خانه خیزم

گــر بــنـده نـظــامـی از ســر درد

از بــحــر تــو بــیـنـم ابــر خـیـزش

گـر صـد لـغـت از زبــان گـشــایـد

هـم در تـو بـه صـد هـزار تـشـویر

ور دم نـزنــد چــو تــنـگ حــالــان

گر تـن حبـشی سرشتـه تـست

گر هر چـه نبـشـتـه ای بـشوئی

ور بــــاز بـــه داورم نـــشـــانـــی

زان پـیش کـاجـل فـرا رسـد تـنگ

ره بـــــاز ده از ره قـــــبـــــولـــــم